Bronnen bij Meiden van Halal: debatten over vrijheid van meningsuiting versus belediging
Het eerste debat is uit een uitzending van het praat- en interviewprogramma
Pauw & Witteman, de uitzending van 31-10-2006 (video hier
). Het
onderstaande verslag is zo goed mogelijk letterlijk weergegeven, zonder de
meeste spreektaal eigenaardigheden als "uh"s en dergelijke. De aanleiding
voor de uitnodiging aan de Meiden van Halal is dat ze een nieuwe serie
programma's gaan doen, maar ze werden ook gevraagd over de net in het nieuws
gekomen beledigingen en vervloekingen van een Haagse imam:
Redelijk hè, die Meiden van Halal - helemaal niet
krampachtig over gevoelige multiculturele onderwerpen als beledigingen.
Helemaal niet zo snel aangebrand als mensen als Hilbrand Nawijn of Geert
Wilders.
Dan als volgende het debat tussen de Meiden van Halal en cabaretier Hans
Teeuwen. De discussie vond plaats in een programma over de verhouding tussen
autochtoon Nederland en de islam, genaamd Bimbo's en Boerka's,
uitgezonden door de NPS op 30 augustus 2007 (video van het fragment hier
).
Het verslag is zo goed mogelijk woordelijk weergegeven, inclusief de
meeste spreektaal-eigenaardigheden, in verband met de sfeer, waarbij bedacht
dient te worden dat de grootste pauze in het heen-en-weer discussiëren iets
van 0,2 seconde is, en er heel veel door elkaar wordt gepraat. Dat laatste
is aangegeven door te wisselen tussen de personen zonder een nieuwe regel te
nemen:
En daar hebben we het in levende lijve: als het over beledigingen uit eigen
kring gaat, als in de eerste uitzending, zijn er ruime hoeveelheden begrip,
uitleg en relativering voorhanden. Omdat de beledigingen van de imam al te
erg zijn, en omdat men weet dat het sociaal gewenst is dit te doen, worden
er in het P&W debat natuurlijk obligate opmerkingen gemaakt over
"niet bagatelliseren", maar dat er gebagatelliseerd wordt, is dusdanig
duidelijk, dat Paul Witteman er op terugkomt. En men kan het ook heel aardig
samenvatten in de uitwisseling: Jeroen Pauw: 'Is ‘t iets waar je je druk
over maakt?' Meiden van Halal: 'Nee.'
Dit dus in flagrante tegenstelling tot alles wat gezien kan worden
als belediging richting moslims, in de tweede uitzending. Want dat is
allemaal echt heel erg. Denigrerend enzo. Veel erger dan iemand dodelijke
kanker toewensen - dat is slechts bloemrijk taalgebruik.
De conclusie is volkomen duidelijk: met dit soort mensen is
totaal niet te discussiëren. Ze lijden in dusdanig ernstige mate aan "de
balk in de eigen oog" verschijnsel, dat het eigenlijk zinloos is een debat
te beginnen. Of een dialoog, om die andere haast versleten toverformule van
de multiculturalisten te gebruiken.
Het is echter de vraag of dit specifiek de Meiden is aan te
rekenen. Ze ogen niet onsympasthiek, en zijn dat waarschijnlijk ook. Maar
dan moet er dus iets anders mis zijn gegaan. Dat "iets anders" is niet
moeilijk te determineren - dat is natuurlijk het geloof. Het geloof brengt
in de meeste mensen een kern van gedachten die bestaat uit onveranderlijke
waarheden, en het is vooral die onveranderlijkheid die kennelijk de rest van
de geest ernstig beïnvloedt, en niet ten goede. Wat verderop in het P&W
programma vertellen de zussen, en met name Esmaa, wat over hun programma,
waarin ze hopen Nederland iets van de islam te laten zien en Jeroen Pauw
vraagt aan Esmaa of ze zelf daardoor ooit tot andere inzichten is gekomen.
Afgekort is het antwoord "Nee, want we hebben alles al zo goed doorgedacht
dat we alles al weten." Tja, dan houdt het voor de andere partij dus
eigenlijk op - dit werd in Nederland normaliter geassocieerd met de houding
van Jehovah's getuigen.
Waar het om gaat is wat je met deze informatie doet. Het is
kennelijk zo dat we als cultuur te doen hebben met een andere cultuur die
niet van plan is ook maar iets toe te geven, maar zelf allerlei eisen stelt
- want De Meiden zijn duidelijk de meest open en toegankelijke
vertegenwoordigers - de rest van wat je ziet uit die hoek is duidelijk veel
en vaak heel veel erger.
Dan zijn er twee mogelijkheden: bereid zijn eigen punten in
te leveren, met het risico dat dit nooit stopt, of zelf ook niets inleveren.
Daar waar de punten die de andere cultuur in dit geval vraagt mede te maken
hebben met onze vrijheid van cultuur, vrijheid van meningsuiting en
uiteindelijk de vrije maatschappij en de democratie als geheel, lijkt het
pad van het even rigide vasthouden aan eigen standpunten de enige manier van
handelen. En dan hopen dat de oneindig grote kracht de oneindig harde steen
zal slijpen. Wat alleen maar enige kans zal hebben, als deze positie in
expliciete en volkomen heldere termen wordt uitgelegd: een geloof of cultuur
die zichzelf niet wil veranderen, kan op geen enkele manier geaccommodeerd
of gefaciliteerd worden in een open maatschappij. En eigenlijk is dit proces
van het mogen oprichten van symbolen van die gesloten cultuur eigenlijk al
veel te ver gegaan.
Geformuleerd in de termen van bovenstaande debatten: Esmaa had
geantwoord moeten worden: Ja maar, als jij niets wilt aannemen van ons,
waarom zouden wij dan iets aannemen van jou? Dus wat is de zin van jullie
programma? Dat is dan toch maar een vorm van arrogantie en hovaardij, dat je
ons denkt iets te kunnen laten doen wat je zelf niet wil? Dan zouden we toch
ook kunnen zeggen: "Zullen we dit gesprek maar beëindigen?"
En tenslotte komt het allemaal neer op de aloude, algemeen geldende
wijsheid: Met gelovigen valt niet te discussiëren.
Overigens: over de uitslag van het Teeuwen-Halalmeiden debat hoeft niet
gecorrespondeerd te worden - zelfs in de politiek-correcte media was het
volkomen duidelijk: knock-out
. Sindsdien zijn de Meiden ook grotendeels uit beeld verdwenen. De discussie
echter nog lang niet ...
Overigens twee: een soortgelijk geval is dat van Fatima Elatik, die vrijheid
van meningsuiting voor moslims essentieel vindt, maar de vrijheid van
meningsuiting voor niet-moslims wil beperken
.
Naar Meiden van Halal
, of naar site
home
.
|